مقایسه اثر گنادکتومی بر پاسخ های رفتاری موش های صحرایی نر در دو مدل درد نوروپاتیک

مقدمه: به دلیل وجود تفاوت های جنسیتی در میزان درک درد این احتمال وجود دارد که هورمونهای جنسی مسئول ایجاد این تفاوت باشند. جهت بررسی مکانیسم های مسئول ایجاد درد مزمن مدل های حیوانی متعددی پیشنهاد شده اند. در این تحقیق سعی بر این بوده است که اثرات هورمونهای جنسی بر پاسخهای رفتاری حس درد در موشهایی که تحت عمل آسیب عصبی cci و sni قرار گرفته اند بررسی گردد. روش کار: جهت این امر موشهای صحرائی نر دو هفته قبل از انجام آسیب عصبی تحت عمل گنادکتومی و یا عمل sham واقع شدند. جهت بررسی اثر گنادکتومی بر میزان درد حرارتی از plantar test استفاده شده و زمان تاخیر در پاسخ (pwl) حیوانات مورد سنجش قرارگرفت. همچنین آستانه حس مکانیکی (pwt) حیوانات توسط رشته های von frey و تست randal selitto مورد سنجش قرار گرفت. تمامی حیوانات قبل از انجام عمل آسیب عصبی و سپس از هفته اول پس از آسیب عصبی تا سه هفته هر هفته یک بار مورد سنجش رفتاری قرار گرفتند. تمامی داده ها با استفاده از تستهای t-test و mann-whitney تجزیه تحلیل آماری شد. یافته ها: نتایج آزمایشات نشان داد که pwt و pwl در دو مدل استفاده شده جهت ایجاد آسیب عصبی نسبتا مشابه بود . در حیواناتی که تحت عمل گناکتومی قرار گرفته بودند pwl نسبت به حیوانات گروه sham به طور معنی داری کمتر بود ولی انجام عمل گناکتومی تغییر معنی داری در حس آلودینیای مکانیکی ایجاد نکرد. بعلاوه به نظر میرسددر هفته اول بعد از آسیب عصبی حس هیپرآلجزیای مکانیکی درمدل sni بیشتر از مدل cci تحت تاثیر هورمونهای جنسی قرار میگیرد. نتیجه گیری: این نتایج بیانگر این امر است که رفتار درد در دو مدل cci و sni مشابه بوده و در موشهای صحرائی نر حس مکانیکی و حرارتی به طور متفاوتی تحت تاثیر هورمونهای جنسی قرار دارند.